Если никто не ответит (я не знаю белорусского), посмотрите небольшой текст и несколько зимних фото здесь – это даст идеи описать зиму: - здесь есть вершы пра зіму: тоже для идей. Также можно взять идеи для описания здесь: Наступіў студзень. Зіма ў поўным разгары. З кожным днём мацнеюць маразы. Сыпле і сыпле снег, шчыльна ўкрываючы сонную зямлю белым пакрывалам. А калі выдасцасярод завірух і непагадзі бязветраны дзянёк, дык здаецца, што наваколле застыла ў цішы. Асабліва самотна ў такі час у лесе — быццам ніводнай жывой душы няма.

• Аписанне Зимы На Беларускай Мове
• Сачыненне Аписанне Зимы На Беларускай Мове
• Аписанне Восени На Беларускай Мове

Шкатулка в кратком содержании аписанне пра восень у навуковым стыле. Спящая природа в пейзажах русской зимы дает огромный простор в рассуждениях об этом.

Але лес жыве. І аб гэтым сведчаць шматлікія сляды, пакінутыя яго жыхарамі на бялюткім снезе.

Аписанне Зимы На Беларускай Мове

Калі пашанцуе, то ў зімовым лесе можна пачуць і сапраўдную звонкую песеньку. Гэта крыжадзюб — адзіная птушка нашых лясоў, якая выседжвае птушанят нават у самыя моцныя маразы. Заліваецца каля свайго гнязда, якое надзейна схавана ад сцюжы і ветру ў самай гушчыні яловых лапак. Але зіма ёсць зіма. Цяжка даводзіцца ўгэтую пару лясным жыхарам.

Сачыненне Аписанне Зимы На Беларускай Мове

Раскопваюць капытамі снег у пошуках летапшяй травы алені і казулі, ціснуцца да жытла чалавека сінічкі і снегіры. Кожны прыстасоўваецца, як можа. Дні становяцца карацей, але гэта не перашкаджае атрымліваць асалоду ад прыгажосці зімовай прыроды.

Гледзячы ў акно, я бачу цудоўную карціну. Усё пакрыта інеем: драты, лаўкі, трава і галінкі дрэў. Бярозы прыгожыя ў сваім срэбным убранні. Мароз, апранаючы у іней, робіць іх казачна прыгожымі, падобнымі на вырабы з незвычайнага і далікатнага крышталя. Іней на траве і галінках дрэў ледзь прыкметна афарбоўваецца ў аранжавыя адценні, якія дораць промні заходзячага сонца, якое ціхенька намякае нам на набліжэнне ночы. Сонца павольна хіліцца да гарызонту.

Закат мяккі, неба свеціцца бледна-чырвоным святлом. Небасхіл далікатны і пухнаты, як пер’е. Здаецца, вось-вось з яго пасыпяцца буйныя камякі снегу, якія закружацца ў віхуры. Аблокі на небе малююць незвычайныя ўзоры. Прыгожая зімовая прырода, ёю можна любавацца бясконца.

Прабачэння дзень. Масленіца ( Сырны тыдзень, Масленка) — зімова-вясенні тыдзень перад пачаткам, які адзначаецца ў. Прыпадае на 8-ы да. Назва паходзіць ад таго, што ў канцы — пачатку паспявалі ўжо ацяліцца. Тады сялянскія гаспадаркі ставаліся багатымі на і рабілі прадукты з яго галоўнымі на стале. Стравамі тыдня былі, і.

Таксама штодзень частаваліся без, таму паводле звычаю тыдзень называўся мясапусным — пустым ад мяса. Лічылася, што ўвесь тыдзень увечары не варта было працаваць. Пашыранымі былі вечаровыя гасцяванні і коўзанне з пагоркаў на санках. У, што называўся шырокім, частавалі карову, аб'язджалі жарабцоў, што дасягнулі трохгадовага ўзросту, і абіралі вясковага на наступны год.

Аписанне Восени На Беларускай Мове

Таксама цягам тыдню мелі завітаць да сваіх на бліны. У ладзіліся залоўкіны пасядзелкі, калі гасцявалі адзін у аднаго сваякі, а моладзь запрагала ў з аздобленаю стужкамі і званочкамі. Змест. Инструкция по программирование panasonic 206. Даравальная нядзеля У, пасля ваджэння па, з заходам спальвалі на вогнішчы пудзіла, як увасабленне марознага часу, і зламаныя, старыя рэчы. Лічылася, што ў гэты дзень — апошні перад, што цягнецца 7 тыдняў, — варта сталавацца 7 разоў. Сёмае сталаванне было апошнім, калі перад елі паходжання. Нядзелю называлі Даравальнай, бо ўвечары ў кожным доме ўсе прасілі дараваць адзін аднаму.

Гаспадар сядаў на пад, чытаў і прасіў даравання ў сваіх продкаў — і прадзедаў. Потым па чарзе, ад старэйшага, на сярэдзіну пакоя выходзілі і і прасілі ў: «Прабач, бацька родны, калі чым перад табою, справай або языком». Затым прасіла даравання. Пасля гадаванцы сядалі на лавы — сыны справа, дочкі злева.

Бацька выходзіў на сярэдзіну пакоя, тройчы кланяўся ўсім і таксама прасіў дараваць за нядобрыя словы або дрэнныя ўчынкі. У жа адбываўся абрад ачышчэння, калі пры канцы святар прасіў даравання ў прыхаджанаў, якія тройчы адказвалі « даруе!» Праваслаўная традыцыя Масленіца доўжыцца некалькі дзён на Сырным (Масленічным) тыдні. Сырны тыдзень атрымаў сваю назву таму, што Святая Царква, паступова ўводзячы вернікаў у подзвіг Вялікага посту, з надыходам Сырнага тыдня ставіць іх на апошнюю ступень падрыхтоўчага ўстрымання: не ўжываць мяса, а дазваляецца есці сыр, яйкі і масла. Каб, паступова адмовіўшыся ад прыемных страваў, без цяжкасці перайсці да посту. Таму сапраўды пабожным вернікам у Сырны тыдзень неабходна быць ва ўсім асабліва стрыманым, хоць устрыманне неабходна заўжды. Але Сырны тыдзень (Масленіца) па скажоным чалавечым разуменні і звычаі ператвараецца часам у тыдзень празмернасці ў ежы, свецкіх забаваў, што пярэчыць настаўленням Святой Царквы. Нярэдка ў святкаванні Масленіцы праяўляюцца язычніцкія традыцыі пакланення язычніцкаму богу — вынаходніку хмяльнога пітва, якому прысвячаліся некаторыя святы (вакханаліі), і такія святкаванні праводзіліся з усялякімі непрыстойнасцямі.

Народная традыцыя Народная абраднасць Масленіцы звязаная з адраджэннем пладаносных сіл зямлі. Асноўная накіраванасць абраднасці — провады зімы, жаданне хуткага прыходу вясны. Існуюць разнастайныя масленічныя абрады, у тым ліку прысвечаныя маладажонам.

Як правіла, на Масленічным тыдні маладыя гасцююць у бацькоў жонкі (прыезд зяця да цешчы «на бліны»). Увогуле Масленіцы ўласцівая незвычайная весялосць. Дзяўчаты, маладзіцы ўбіраюцца ў лепшыя строі. Моладзь наладжвае гушканне на арэлях, коўзанне з горак на санках. Чым вышэй узляціш на арэлях, чым далей скоцішся з горкі — тым даўжэйшы быццам бы будзе лён.

На Масленіцу абавязкова ласуюцца блінамі, спяваюць масленічныя песні.